-
1 dopuścić
глаг.• впускать• допускать• допустить• позволять• предполагать• предположить• признавать• принимать• принять• разрешать* * *dopu|ścić\dopuścićszczę, \dopuścićszczony сов. допустить;\dopuścić do matury допустить к экзаменам на аттестат зрелости; \dopuścić do głosu (do słowa) дать возможность высказаться; \dopuścić do tajemnicy (do sekretu) посвятить в тайну
* * *dopuszczę, dopuszczony сов.допусти́тьdopuścić do matury — допусти́ть к экза́менам на аттеста́т зре́лости
dopuścić do głosu (do słowa) — дать возмо́жность вы́сказаться
dopuścić do tajemnicy (do sekretu) — посвяти́ть в та́йну
-
2 dopuszczać
dopuszczać [dɔpuʃʧ̑aʨ̑] < perf dopuścić>I. vt1) ( pozwolić się zbliżyć)\dopuszczać kogoś do siebie jdn an sich +akk heranlassendopuścić kogoś do tajemnicy jdn in ein Geheimnis einweihendopuścić coś do świadomości sich +dat einer S. +gen bewusst werden2) ( zezwolić na coś) etw zulassen, etw gestattendopuścić kogoś do egzaminu/matury jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassenII. vi1) ( przystać na)nie dopuszczę do tego das werde ich nicht zulassen2) ( przewidywać)\dopuszczać możliwość wypowiedzenia die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [ lub zulassen]\dopuszczać się przestępstwa ein Verbrechen begehen [ lub verüben] -
3 matu|ra
f Szkol. 1. (egzamin dojrzałości) (secondary) school-leaving examination(s) a. exam(s)- dopuścić kogoś do matury to enter sb for the school-leaving examination(s) a. exam(s)2. (świadectwo) A-level certificate GB, ≈ high school diploma USThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > matu|ra
См. также в других словарях:
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
niedopuszczenie — n I rzecz. od nie dopuścić Niedopuszczenie do matury … Słownik języka polskiego